1-) Yörünge Yasası: Gezegenler, odaklarından Güneş olan bir elips şeklindeki yörüngelerde dolanmaktadırlar.
2-)Alanlar Yasası: Gezegeni Güneş’e birleştiren doğru parçası yani yarıçap vektörü, eşit zaman aralıklarında eşit alan tarar. Not: Güneş’e yakın olan gezegenlerin hızları daha büyüktür.
3-)Periyotlar Yasası: Gezegenin Güneş etrafında dolanma süresinin karesi, Güneş’e olan ortalama uzaklığın küpü ile doğru orantılıdır.
Hubble Yasası: Evrenin genişlediğini açıklamaktadır. Yaklaşan bir kaynağın yaydığı dalgaların dalga boyu azalır. Uzaklaşan bir kaynağın dalgalarının dalga boyu artar.
*Bir yıldızdan gelen ışığın tayf çizgilerinin kırmızıya kayması frekansının azalması ve ışığın geldiği cismin bizden uzaklaşması anlamına gelir. (Kırmızı renk en büyük dalga boyudur.) Hubble, gök adaların uzaklaşma hızlarının onların uzaklıklarıyla doğru orantılı olarak artığı sonucuna varmıştır. Elde edilen bu sonuç Hubble Yasası veya Kırmızıya Kayma Yasası olarak adlandırılır.
Wien Yasası: Daha sıcak cisimler en büyük ışımayı kısa dalga boylarında yapmaktadırlar. Ne kadar soğuk ise de onun ışınımı baskın olarak çok uzun dalda boylarındadırlar. Not: En çok kısa dalga boylu ışık kırılmaya uğrar.
Aydınlanma parlaklığı da aşağıdaki formülden hesaplanır. F(d) ışık akısıdır. Işık akısı büyük olanın aydınlanma parlaklığı büyük olur. T: sıcaklık(kelvin) d: uzaklık(m) sigma ve R: sabit
Iraksım(Paralaks): Uzak bir cisme farklı bakış doğrultularında bakıldığında bakılan cismin daha uzak cisimlere göre yer değiştirdiği gözlenmektedir. Bu yer değiştirme miktarı veya her iki konumda gözlemciyi cisme birleştiren doğrular arasındaki kalan açıya cismin ıraksımı veya ıraklık açısı denir.
p= a+b/2
Iraksım ve parsek arasındaki ilişki aşağıdaki formülden hesaplanır.
0 yorum:
Yorum Gönder